«Méssa Zenéize»

Santoâio N.S. da Vitöia
Méssa in italiàn
Traduçión zenéize de præ Lusciàndro Carbón, Frànco Bànpi e Marîa Viétz

Quésta «Méssa Zenéize» a l'é stæta patrocinâ da-o Lions Club ch'o l'à domandòu a traduçión in zenéize da Preghiera dei Lions, do Codice dell'Etica Lionistica, di Scopi del Lionismo e da Missione dei Lions Clubs International.
Pe lêze e traduçioìn sciacæ chi.

Prìmma letûa

[ 2 Re 5, 14-17 ]
Da-o segóndo Lìbbro di Rè

¹⁴Inte quélli giórni, Naaman Siro o chìnn-a e o se lâva sétte vòtte into Giordàn, segóndo quànte o gh'àiva dîto l'òmmo de Dîo, e a seu càrne a vêgne cómme quélla de ìn zoenétto e o l'é goarîo.
¹⁵E o tórna da l'òmmo de Dîo lê e tùtto o seu acanpaménto; o l'ìntra e o sta in pê davànti a lê e o dîxe: "Écco, te prêgo, òua conóscio che no gh’é un Dîo in sce tùtta a tæra se no in Israêle e òua acètta, te prêgo, un dón da-o teu sèrvo". ¹⁶E quéll'âtro o ghe dîxe: "Vîva o Segnô davànti a-o quæ mi stàggo: no o pigiö". Naaman o l'inscìste chò-u pìgge, ma lê o no se méscia.
¹⁷E Naaman o dîxe: "se no, làscia che o teu sèrvo o pòsse caregâ de quésta tæra chi 'na cóbia de mû, dæto che o teu sèrvo o no faiâ ciù olocàosto ò sacrifìçio a âtri dêi ma sôlo a-o Segnô".

Paròlla de Dîo
Rendémmo gràçie a Dîo

Sàlmo responsoriâle

[ Salmo 97, 1-4 ]

Ritornéllo: O Segnô o sàrva tùtti i pòpoli.

¹Cantæ a-o Segnô un cànto nêuvo
perché o l'à fæto mâvégge.
Àn fæto sarvéssa pe lê a seu dèstra
e o seu sànto bràsso.
Ritornéllo: O Segnô o sàrva tùtti i pòpoli.

²O Segnô o l'à fæto conósce a seu sarvéssa
a-i éuggi di pòpoli o l'à rivelòu a seu giustìçia.
Lê o se aregordòu da seu mizericòrdia
e da seu fedeltæ pe-a câza d’Israêle.
Ritornéllo: O Segnô o sàrva tùtti i pòpoli.

³Tùtti i confìn da tæra àn vìsto
a sarvéssa do nòstro Dîo.
⁴Celebræ con ìnni o Segnô, òh tæra tùtta,
scciupæ in giöia, segéi conténti e cantæ di sàlmi.
Ritornéllo: O Segnô o sàrva tùtti i pòpoli.

Segónda letûa

[ 2 Tm 2, 8-13 ]
Da-a segónda létera de Sàn Pòulo apòstolo a Timòteo

Carìscimo, ⁸aregòrdite che Gexù Cristo, da stìrpe de Dàvide, o l'é resciuscitòu da-i mòrti segóndo o mæ vangêlo, ⁹pe-o quæ mi sòffro fìnn-a a-e cadénn-e cóme un marfatô ch'o fa do mâ. Ma a paròlla de Dîo a no l'é incadenâ. ¹⁰Pe quésto mi sopòrto tùtto pe-i elètti, coscì che loiâtri ascì òtêgnan quélla sarvéssa ch'a l'é in Cristo Gexù co-a glòria etèrna. ¹¹Segûa a l'é sta paròlla: se noiâtri sémmo mòrti con lê, ànche con lê viviêmo; ¹²se gh'émmo paçiénsa ànche con lê regniêmo se o rineghémmo ànche lê o ne rineghiâ; ¹³se noiâtri sémmo infedêli, lê o l'arèsta fedêle, dæto che o no peu rinegâ lê mæximo.

Paròlla de Dîo
Rendémmo gràçie a Dîo

Alelóia

Alelóia, Alelóia

Voiâtri séi stìrpe elètta, sacerdòçio regâle, naçión sànta: proclamæ e grandésse de lê ch'o v'à ciamòu da-o scûo a-a seu mâvegiôza lûxe.

Vangêlo

[ Lc 17, 11-19 ]
Letûa da-o Vangêlo segóndo Lùcca.

Glòria a ti, òh Segnô.

¹¹Inte quéllo ténpo inte l'andâ a Gerusalèmme, Gexù o pasâva into mêzo a Samarîa e Galilêa. ¹²Intràndo inte 'n pàize, ghe vêgne incóntro dêxe òmmi lebrôzi, che s'afèrman distànti, ¹³e isàndo a vôxe ghe dîxan: “Méistro Gexù, àggi piêtæ de noiâtri”. ¹⁴Avéndo vìsto, o ghe dîxe: “Andæ e mostræve a-i sacerdöti”. E l'é sucèsso che méntre andâvan són stæti purificæ. ¹⁵Ma un de loiâtri, avéndo vìsto ch'o l'êa goarîo, o ritorna dàndo glòria de Dîo con gràn vôxe; ¹⁶e o càzze in sciâ fàccia a-i seu pê ringraçiandolo. O l'êa un Samaritàn. ¹⁷Alôa Gexù rispondéndo o dîxe: “No êan dêxe quélli che són stæti purificæ? E i âtri nêuve dôve són? ¹⁸No s'é atrovòu niscùn ch'o ségge tornòu inderê a dâ glòria a Dîo, se no sto foestê?” E o ghe dîxe: ¹⁹“Îsite e vànni; a teu fêde a t'à sarvòu!”

Paròlla do Segnô
Löde a ti, òh Cristo.

Intençioìn de preghêa

Celebrànte: Dîo, ch'o n'à òfèrto a sarvéssa, o peu vegnî incóntra a tùtte e nòstre necesitæ. Invochémolo con fidùcia dixéndo:
(Ritornèllo) Agiùtine, Segnô!

1. Perché a ségge de lóngo vîva drénto a tùtti noiâtri a coscénsa de tùtto quéllo che o Segnô o l'à fæto pe tùtti noiâtri, e che ògni nòstra açión a ségge cómme un «gràçie» vegnûo sciù da-o cheu.
   (Ritornèllo) Agiùtine, Segnô!
2. Perché, cómme o Segnô o n'à donòu tùtto, coscì ànche noiâtri sàcimo métte tùtto quéllo che gh'émmo e tùtto quéllo che sémmo a-o servìçio do nòstro pròscimo.
   (Ritornèllo) Agiùtine, Segnô!
3. Perché o Segnô, ch'o l'à goarîo i lebrôzi, o l'agiùtte tùtti quélli che són colpîi da grâvi malatîe.
   (Ritornèllo) Agiùtine, Segnô!
4. Perché chi govèrna e nòstre tære e e nòstre génti de Ligùria o no s'ascòrde mâi da nòstra Stöia, de nòstre tradiçioìn, da nòstra léngoa e o l'àgge a fòrsa e a voentæ de fâne ritornâ gréndi cómme sémmo stæti pe tànti e tànti sécoli.
   (Ritornèllo) Agiùtine, Segnô!
5. Perché Zêna, Çitæ de Marîa Santìscima, e a Ligùria, mìsse sótta a proteçión da Madònna Regìnn-a de Zêna, sàcian meritâse st'ònô travagiàndo pe-o bén de tùtti inta testimoniànsa di valoî do Vangêlo.
   (Ritornèllo) Agiùtine, Segnô!
6. Perché quésto Santoäio, tiòu sciù in scê sta çìmma in memöia da prodigiôza vitöia do dêxe de màzzo do mìlle seiçénto vintiçìnque (10-5-1625), de pöchi vilén, ispiræ da-o Çê, cóntra tantìscimi invasoî, o ségge de lóngo pe-e tære de Ligùria a lûxe pe-a vitöia cóntra i mâ do móndo.
   (Ritornèllo) Agiùtine, Segnô!

Celebrànte: Te rendémmo gràçia, òh Dîo, Poæ nòstro, pe teu fìggio Gexù Cristo, sacerdöte da nêuva aleànsa; goarîi da lê da-a lébbra do pecòu, te rendémmo glòria con tùtto o nòstro cheu méntre riçevémmo o pàn che ti ti consèrvi pe-i teu fìggi.

Pe Cristo nòstro Segnô
Àmen