«Méssa Zenéize»

Fèsta de Sànta Catæn

[ A fèsta de Sànta Catæn a scàzze o dózze de seténbre, ma a méssa a vén dîta o giórno prìmma, l'ùnze ]

Gêxa de Sànta Catæn in Portöia
Méssa in italiàn
Traduçión zenéize de præ Lusciàndro Carbón, Frànco Bànpi e Marîa Viétz

Prìmma letûa

[ Is, 58, 6-11 ]
Da-o Libbro do Profeta Isaia

Coscì dîxe o Segnô: ⁶No l'é fòscia quésto o zazùn ch'ò çernûo? Desligâ i gróppi da cativêia, desfâ e legàgge do zôvo, mandâ lìberi i òprèssi e rompî ògni zôvo? ⁷No l'é fòscia spartî o teu pàn con l'afamòu, e fâ intrâ in câza i pövei vagabóndi, e quànde ti vediæ un nûo ti o croviæ e quànde no ti t'ascondiæ da-a teu mæxima càrne? ⁸Alôa a teu lûxe a spachiâ l'arbô e ti scciupiæ fîto de salûte, davànti a ti caminiâ a teu giustìçia e a glòria do Segnô a saiâ pe ti de recompénsa. ⁹Alôa ti invochiæ e o Segnô o te rispondiâ; ti criiæ e Lê o te rispondiâ: «Són chi». Se ti leviæ d'in mêzo a ti o zôvo, o pontâ o dîo, o parlâ gràmmo, ¹⁰se ti daiæ a teu ànima a l'afamòu, e se t'inpiæ e ànime di pövei, alôa spontiâ into scûo a teu lûxe e a teu oscuritæ a saiâ cómme o mezogiórno. ¹¹Ti gödiæ o Segnô pe de lóngo e o sodisfiâ a teu ànima inta sésia, o raforsiâ e teu òsse; ti saiæ cómme 'n giardìn bagnòu e cómme 'na vivàgna d'ægoa dôve l'ægoa a no manchiâ mâi.

Paròlla de Dîo
Rendémmo gràçie a Dîo

Sàlmo responsoriâle

[ Sal 72, 23-28 ]

Ritornéllo: O mæ bén o l'é stâ vixìn a-o Segnô.

²³Ma mi són de lóngo con ti
T’æ pigiòu in màn a mæ dèstra;
²⁴Ti me goidiæ co-o teu conséggio
e pöi ti me pigiæ inta teu glòria.
Ritornéllo: O mæ bén o l'é stâ vixìn a-o Segnô.

²⁵Chi aviö pe mi inti çê?
E quànde són con ti no dexîdero âtro in sciâ tæra.
²⁶S'é consumòu a mæ càrne e o mæ cheu;
a ròccia do mæ cheu a l'é o Segnô
e Dîo o l'é a mæ ereditæ pe de lóngo.
Ritornéllo: O mæ bén o l'é stâ vixìn a-o Segnô.

²⁸Ma pe mi l'é stâ vixin a Dîo,
in Dominedê gh'é o mæ recôvio
pe contâ tùtte e teu òpere.
Ritornéllo: O mæ bén o l'é stâ vixìn a-o Segnô.

Segónda letûa

[ 1Cor 12, 31 - 13, 1-13 ]
Da-a prìmma létera de Sàn Pòulo Apòstolo a-i Corìnti

Fræ, ³¹segéi giôzi di carìsmi ciù gréndi e mi ve mostriö a stràdda a mêgio de tùtte. ¹Se mi parlésse e léngoe di òmmi e di àngei ma no avesse a caitæ, saiéiva cómme un brónzo astrunòu ò un cénbalo scordòu.
²Se mi avésse a profeçîa e conoscésse tùtti i mistêri e ògni scénsa e se mi avésse tùtta a fêde da poéi stramuâ e montàgne, ma no avésse a caitæ no saiéiva nìnte.
³E se ànche désse vîa tùtte e mæ sostànse e se ànche désse o mæ còrpo pe vantâme, ma no avésse a caitæ no aviéiva nisciùn goagnô. ⁴A caitæ a l'é paçiénte, a l'é bónn-a a caitæ, a no l'é invidiôza a caitæ, a no s'avànta, a no se ìnscia, ⁵a no se compòrta mâ, a no çèrca o seu interésse, a no s'araggia, a no conscìdera o mâ, ⁶a no gioìsce pe l'ingiustìçia, ma a l'é conténta da veitæ. ⁷Tùtto a crêuve, tùtto a crédde, tùtto a spêra, tùtto a sopòrta.
⁸A caitæ a no scénta: e profeçîe saiàn anulæ, e léngoe finiàn, a scénsa a saiâ anulâ. ⁹In pàrte noiâtri conoscémmo e in pàrte profetémmo; ¹⁰ma quànde vegniâ a cösa perfètta quello ch'o l'é inperfètto o spariâ. ¹¹Quànde êo figeu, parlâvo cómme 'n figeu, pensâvo cómme 'n figeu, raxonâvo da figeu. Quànde són vegnûo òmmo ò eliminòu e cöse da figeu. ¹²De fæti noiâtri vedémmo òua atravèrso un spêgio in mòddo confûzo, ma dòppo fàccia a fàccia. Òua conoscémmo in pàrte, alôa conosciêmo cómme són conosciûo mi ascì. ¹³Òua dónque rèsta quéste træ cöse: a fêde, a sperànsa, a caitæ: ma de tùtte a ciù grànde a l'é a caitæ.

Paròlla de Dîo
Rendémmo gràçie a Dîo

Alelóia

Alelóia, Alelóia

Ve dàggo un comandaménto nêuvo, dîxe o Segnô: voéive bén cómme mi ò vosciûo bén a voiâtri.

Vangêlo

[ Mt 22, 34-40 ]
Da-o Vangêlo segóndo Matê.

Glòria a ti, òh Segnô.

Inte quéllo ténpo, ³⁴i Farisêi, sentîo che o Segnô o l'avéiva fæto taxéi i Saducêi, se són riunîi insémme ³⁵e un de loiâtri, un dottô da lezze, o l'intéroga pe métilo a-a prêuva: ³⁶«Meistro, quæ o l'é o ciù grànde comandaménto da lézze?» ³⁷E lê o ghe rispónde: «Ti voriæ bén a-o Segnô, teu Dîo, con tùtto o teu cheu, con tùtta a teu ànima e con tùtta a teu ménte. ³⁸Quésto o l'é o grànde prìmmo comandaménto. ³⁹E o segóndo o l'é pægio a quésto: ti voriæ bén a-o teu pròscimo cómme a ti mæximo». ⁴⁰Da sti doî comandaménti dipénde tùtta a lezze e i profêti.

Paròlla do Segnô
Löde a ti, òh Cristo.

Intençioìn de preghêa

Celebrànte: Câi fræ, domandémmo a misericòrdia do Poæ, con l'agiùtto di Sànti ch'àn testimoniòu de stâ con Cristo pe mêzo de l'ezercìçio da caitæ eròica.
(Ritornéllo) Santìfica o teu pòpolo, òh Segnô.

1. Perché a famìggia, consacrâ da-o matrimònio, a divénte scheua de vìtta evangélica e fónte de speciâli vocaçioìn a-o servìçio do pòpolo de Dîo, preghémmo.
   (Ritornéllo) Santìfica o teu pòpolo, òh Segnô.
2. Perché i zóveni, portoéi de sperànsa, séntan o dexidêio da santitæ cómme primmavéia do spìrito, preghémmo.
   (Ritornéllo) Santìfica o teu pòpolo, òh Segnô.
3. Perché i inàbili, i maròtti e tùtti i soferénti vîvan l'esperiénsa do dô insémme a Cristo, mêgo di còrpi e di òmmi, preghémmo.
   (Ritornéllo) Santìfica o teu pòpolo, òh Segnô.
4. Perché tùtti noiâtri, che sémmo o pòpolo de Dîo, fedêli a-i inpégni do batêximo, esprimémmo into refûo do mâ e inte òpere da Caitæ, l'imitaçión de Cristo, òmmo nêuvo, preghémmo.
   (Ritornéllo) Santìfica o teu pòpolo, òh Segnô.

Celebrànte: Pàddre àanto, dànni a ménte a-a teu Gêxa, a-a quæ t'æ consegnòu o Vangêlo de teu Fìggio, fànni che no ghe mànche mâi o frûto e o ségno da santitæ, perché a pòsse anonçiâ, co-a fòrsa do Spìrito, a paròlla ch'a da a lûxe e ch'a sàrva.

Pe Cristo nòstro Segnô
Àmen