«Méssa Zenéize»

Fèsta do Santoâio

Santoâio N.S. da Vitöia
Méssa in latìn
Traduçión zenéize de præ Lusciàndro Carbón, Frànco Bànpi e Marîa Viétz

Prìmma letûa

[ Atti, 9, 26-31 ]
Da-i Àtti di Apòstoli

Inte quélli giórni o Pòulo ²⁶vegnûo a Gerusalèmme o çercâva de unîse co-i discépoli, ma tùtti avéivan poîa de lê no credéndo ch'o fôse un discépolo. ²⁷Alôa Bàrnaba o l'à pigiòu con lê e o l'à portòu da-i Apòstoli e o gh'à contòu cómme pe-a stràdda o l'à vìsto o Segnô ch'o gh'à parlòu, e cómme a Damàsco o l'avéiva parlòu con coràggio into nómme do Segnô. ²⁸Coscì o l'é restòu con loiâtri e o l'intrâva e o sciortîva da Gerusalèmme parlàndo avertaménte into nómme do Segnô. ²⁹O parlâva e o discutéiva co-i Ellenîti , ma loiâtri tentâvan d'amasâlo. ³⁰Quànde i fræ l'àn saciûo, l'àn portòu a Cesarêa e l'àn fæto partî pe Tàrso. ³¹Tùtta a Gêxa a l'êa dónque in pâxe pe tùtta a Giudêa, a Galilêa e a Samarîa, edificàndose e caminàndo into timô do Segnô e co-a consolaçión do Spìrito sànto a crescéiva.

Paròlla de Dîo
Rendémmo gràçie a Dîo

Sàlmo responsoriâle

[ Salmo 21, 24s ]

Ritornéllo: A ti a mæ löde, Segnô, inte l'asenblêa di fræ.

²⁴Voiâtri che teméi o Segnô, lodælo
a stìrpe de Giacòbbe a ghe dàgghe glòria.
²⁶Sciogliö i mæ vôti davànti a quélli che te têman.
²⁷I pövei mangiàn e saiàn saçiæ,
lodiàn o Segnô tùtti quélli chò-u çèrcan:
«Viviâ o seu cheu pe de lóngo».
Ritornéllo: A ti a mæ löde, Segnô, inte l'asenblêa di fræ.

²⁸Aregordiàn e ritorniàn a-o Segnô
tùtti i confìn da tæra,
se prostriàn davànti a lê
tùtte e famìgge di pòpoli.
Ritornéllo: A ti a mæ löde, Segnô, inte l'asenblêa di fræ.

³⁰A lê sôlo se prostriàn
tùtti quélli che dòrman sótto tæra,
davànti a lê se inchiniàn
quànti chìnn-an inta pôvie.
Ritornéllo: A ti a mæ löde, Segnô, inte l'asenblêa di fræ.

E mi viviö pe lê.
³¹Òu serviâ a mæ discendénsa.
Se parliâ do Segnô
a-a generaçión che vêgne;
³²anonçiàn a seu giustìçia;
a-o pòpolo ch'o saiâ generòu diàn:
«Écco, l'òpera do Segnô»
Ritornéllo: A ti a mæ löde, Segnô, inte l'asenblêa di fræ.

Segónda letûa

[ 1Gv 3, 18-24 ]
Da-a prìmma létera de Sàn Gioàn Apòstolo

¹⁸Figeu, no voêmo bén co-a paròlla, né co-a léngoa, ma co-o fâ e co-a veitæ. ¹⁹Da quésto conoscémmo che vegnìmmo da-a veitæ e davànti a lê raseguémmo o nòstro cheu ²⁰qualónque cösa lê o ne rinpròvera: Dîo o l'é ciù grànde do nòstro cheu e o ne conósce tùtti. ²¹Câi mæ, se o nòstro cheu o no ne rinpròvera nìnte, émmo fidùccia in Dîo; 22e qualónque cösa ghe domandémmo a riçevémmo perché oservémmo i seu comandaménti e fémmo quéllo ch'o l'é gradîo a lê. ²³Quésto o l'é o seu comandaménto: de crédde into nómme do Fìggio seu Gexù Cristo e de voéise bén l'un l'âtro cómme l'ê o n'à comandòu. ²⁴Chi òsèrva i seu comandaménti o sta con Dîo e Dîo in lê. Da quésto conoscémmo ch'o sta con noiâtri: da-o Spìrito ch'o n'à dæto.

Paròlla de Dîo
Rendémmo gràçie a Dîo

Alelóia

Alelóia, Alelóia

Restæ con mi e mi in voiâtri, dîxe o Segnô; chi rèsta in mi o pòrta tànto frûto.

Vangêlo

[ Gv 15, 1-8 ]
Da-o Vangêlo segóndo Gioàn.

Glòria a ti, òh Segnô.

Inte quéllo ténpo, Gexù o dîva a-i seu discépoli: ¹«Mi són vìgna vêa e mæ poæ o l'é o vignaieu. ²Ògni câvo de vìgna che in mi o no pòrta frûto, òu tàggia e quéllo ch'o pòrta frûto, òu pôa perché o pòrte ciù frûto. ³Voiâtri séi za purificæ, pe-a paròlla che v'ò dæto. ⁴Restæ in mi e mi in voiâtri. Cómme o câvo de vìgna o no peu frutâ da sôlo s'o no l'arèsta atacòu a-a vìgna, coscì voiâtri ascì se no restæ atacæ a mi. ⁵Mi són a vìgna, voiâtri i câvi de vìgna. Chi rèsta in mi e mi in lê o da tànto frûto, perché sénsa de mi no poéi fâ nìnte. ⁶Se quarchedùn o no l'arèsta atacòu a mi o vêgne caciòu vîa cómme o câvo de vìgna e o sécca e pöi vegnàn racugéiti tùtti e caciæ into fêugo a bruxâ. ⁷Se arestæ in mi e e mæ paròlle rèstan in voiâtri, qualónque cösa che voéi, domandæla e a ve saiâ fæta. ⁸Inte quésto o l'é glorificòu mæ Poæ: che portæ tànto frûto e che diventæ mæ discépoli».

Paròlla do Segnô
Löde a ti, òh Cristo.

Intençioìn de preghêa

Celebrànte: Preghémmo o Segnô con giöia e fidùccia e dìmmo:
(Ritornéllo) Dànne a ménte, Segnô.

1. Pe-i cristién: perché ségian cómme câvi de vìgna do Régno de Dîo, bén ligæ a-o trónco ch'o l'é Cristo.
   (Ritornéllo) Dànne a ménte, Segnô.
2. Perché a nòstra vìtta a no se mezûa in sciâ fedeltæ a-i regolaménti de l'òmmo, ma in sciâ capaçitæ de voéi bén.
   (Ritornéllo) Dànne a ménte, Segnô.
3. Perché ògni cristiàn inta Gêxa o sàcce mantegnî, cómme o Pòulo, a seu fòrte originalitæ sénsa comprométte l'unitæ.
   (Ritornéllo) Dànne a ménte, Segnô.
4. Perché chi govèrna e nòstre tære e e nòstre génti de Ligùria o no s'ascòrde mâi da nòstra Stöia, de nòstre tradiçioìn, da nòstra léngoa e o l'àgge a fòrsa e a voentæ de fâne ritornâ gréndi cómme sémmo stæti pe tànti e tànti sécoli.
   (Ritornèllo) Dànne a ménte, Segnô.
5. Perché Zêna, Çitæ de Marîa Santìscima, e a Ligùria, mìsse sótta a proteçión da Madònna Regìnn-a de Zêna, sàcian meritâse st'ònô travagiàndo pe-o bén de tùtti inta testimoniànsa di valoî do Vangêlo.
   (Ritornèllo) Dànne a ménte, Segnô.
6. Perché quésto Santoäio, tiòu sciù in scê sta çìmma in memöia da prodigiôza vitöia do dêxe de màzzo do mìlle seiçénto vintiçìnque (10-5-1625), de pöchi vilén, ispiræ da-o Çê, cóntra tantìscimi invasoî, o ségge de lóngo pe-e tære de Ligùria a lûxe pe-a vitöia cóntra i mâ do móndo.
   (Ritornèllo) Dànne a ménte, Segnô.