«Méssa Zenéize»

Santoâio N.S. da Vitöia
Méssa in latìn
Traduçión zenéize de præ Lusciàndro Carbón, Frànco Bànpi e Marîa Viétz

Prìmma letûa

[ Is, 25, 6-10 ]
Da-o Lìbbro do Profêta Isaîa

⁶E o faiâ o Segnô di esèrciti in sce sto mónte 'na fèsta de gràsso pe tùtti i pòpoli, 'na fèsta de vìn bonìscimi; de càrni gràsce, de vìn rafinæ.
⁷E in sce sto mónte saiâ destrûto o tesciûo da covèrta caciâ in sce tùtti i pòpoli e o véllo destéizo sórvia tùtte e naçioìn. ⁸Lê o sprofondiâ a mòrte inta vitöia e Dominedê o sciughiâ e lâgrime d'in sce ògni fàccia e o scanceliâ da-a fàccia da tæra a verghéugna do seu pòpolo; perché o Segnô o l'à parlòu.
⁹E inte quéllo giórno se diâ: «Écco quésto o l'é o Segnô, nòstro Dîo, noiâtri l'émmo aspêtòu, Lê o ne sarviâ; quésto o l'é o Segnô, noiâtri l'émmo aspêtòu; noiâtri trionfiêmo e se ralegriêmo inta seu sarvéssa, ¹⁰dæto che a màn do Segnô a se ripoziâ in sce sto mónte».

Paròlla de Dîo
Rendémmo gràçie a Dîo

Sàlmo responsoriâle

[ Salmo 22, 1-6 ]

Ritornéllo: Staiö pe de lóngo inta câza do Segnô.

¹O Segnô o l'é o mæ pastô
no m'amànca nìnte;
²in scî proéi erbôzi o me fa ripozâ
vèrso ægoe càlme o me goìdda.
³O m'arecôvia l'ànima, o me pòrta pe-i giùsti sentê
pe vîa do seu nómme.
Ritornéllo: Staiö pe de lóngo inta câza do Segnô.

⁴Ànche se caminésse inta valàdda de l'ónbra da mòrte,
no temiéiva nisciùn mâ, perché ti t'ê con mi;
o teu bàcco e o teu vincàstro
me dàn confòrto.
Ritornéllo: Staiö pe de lóngo inta câza do Segnô.

⁵Ti ti prepâri davànti a mi a töa
a-a prezénsa di mæ nemîxi;
ti ónzi a mæ tésta con l'êuio,
a mæ cóppa a strabócca
Ritornéllo: Staiö pe de lóngo inta câza do Segnô.

⁶De segûo bontæ e mizericòrdia me vêgnan aprêuvo
tùtti i giórni da mæ vìtta;
e staiö inta câza do Segnô
pe-a longhéssa di giórni.
Ritornéllo: Staiö pe de lóngo inta câza do Segnô.

Segónda letûa

[ Fil 4, 12-14.19-20 ]
Da-a létera de Sàn Pòulo Apòstolo a-i Filipéixi

Fræ, ¹²mi són bón a vîve inta povertæ cómme inta richéssa; inte ògni cösa e inte tùtte e cöse són stæto aviòu: a êse pìn e a avéi fàmme; a abondâ e a êse in scarsitæ. ¹³Tùtto pòsso in chi me da fòrsa.
¹⁴In ògni mòddo éi fæto bén a pigiâ pàrte a-a mæ tribolaçión. ¹⁹Òua o mæ Dîo o sodisfiâ ògni vòstro bezêugno segóndo a seu richéssa inta glòria, in Cristo Gexù. ²⁰A Dîo e Poæ nòstro ségge glòria inti sécoli di sécoli. Àmen.

Paròlla de Dîo
Rendémmo gràçie a Dîo

Alelóia

Alelóia, Alelóia

O Poæ do Segnô nòstro Gexù Cristo o ne dàgghe o spìrito da sapiénsa, coscì che poêmo conósce quæ a l'é a sperànsa da nòstra ciamâta.

Vangêlo

[ Mt 22, 1-14 ]
Da-o Vangêlo segóndo Matê.

Glòria a ti, òh Segnô.

Inte quéllo ténpo, ¹Gexù rispondéndo o ghe pàrla tórna in paràbole e o dîxe: ²«O regno di çê o l'é pægio a 'n òmmo rè ch'o l'à fæto o prànso de nòsse a seu fìggio. ³E o l'à mandòu i seu sèrvi a ciamâ i invitæ a-o prànso de nòsse, ma loiâtri no àn vosciûo vegnî. ⁴Alôa o l'à mandòu âtri sèrvi dìndo: Dî a-i invitæ: Écco, ò preparòu o mæ prànso; i mæ beu e e mæ béstie ingrasciæ són za maxelæ, e ògni cösa prónta; vegnî a-e nòsse. ⁵Ma loiâtri, fregàndosene, se ne són andæti chi a-o seu cànpo, chi a-i seu tràfeghi; ⁶quélli che són arestæ àn pigiòu i sèrvi de lê, l'àn òféizi e amasæ.
⁷Alôa o rè o se aragiòu e, avéndo mandòu i seu esèrciti, o l'à amasòu quélli asascìn e o gh'à bruxòu a çitæ. ⁸Pöi o dîxe a-i seu sèrvi: o prànso de nòsse o l'é prónto, ma i invitæ no êan a l'altéssa; ⁹andæ dónque in scê croxêe de stràdde e quànti n'atrovæ, ciamæli a-o prànso de nòsse.
¹⁰E eséndo sciortîi quélli sèrvi pe-e stràdde, àn acugéito tùtti quélli che àn atrovòu, catîvi e boìn, e a sâla de nòsse a s'é inpîa de gênte a töa.
¹¹Eséndo alôa o rè intròu pe védde quélli ch'êan a töa, o l'à vìsto 'n òmmo ch'o no gh'àiva o vestî da nòsse, ¹²e o ghe dîxe: Conpàgno, cómme t'ê intròu chi sénsa o vestî da nòsse? E lê o tâxe. ¹³Alôa o rè o dîxe a-i sèrvi: Ligælo màn e pê e caciælo de fêua a-o scûo; la ghe saiâ o ciànze e o scroscî di dénti. ¹⁴Perché tànti són ciamæ, ma pòchi elètti».

Paròlla do Segnô
Löde a ti, òh Cristo.

Intençioìn de preghêa

Celebrànte: Dîo o n'à preparòu un pòsto into prànso do çê. Invochémolo con giöia e dìmmo:
(Ritornèllo) Segnô stànne a sentî.

1. Regàlla 'na rispòsta a-e sperànse ciù vêre di òmmi, sodîsfa a seu sæ de veitæ e de giustìçia.
   (Ritornèllo) Segnô stànne a sentî.
2. Fànni parteçipâ a-a giöia do teu régno tùtti quélli che in sciâ tæra söfran: i pövei, quélli che són scartæ e i maròtti.
   (Ritornèllo) Segnô stànne a sentî.
3. Réndi a teu gêxa mesagêa de pâxe e de giustìçia, recôvio pe-i déboli e pe chi no à speransa.
   (Ritornèllo) Segnô stànne a sentî.
4. Perché chi govèrna e nòstre tære e e nòstre génti de Ligùria o no s'ascòrde mâi da nòstra Stöia, de nòstre tradiçioìn, da nòstra léngoa e o l'àgge a fòrsa e a voentæ de fâne ritornâ gréndi cómme sémmo stæti pe tànti e tànti sécoli.
   (Ritornèllo) Segnô stànne a sentî.
5. Perché Zêna, Çitæ de Marîa Santìscima, e a Ligùria, mìsse sótta a proteçión da Madònna Regìnn-a de Zêna, sàcian meritâse st'ònô travagiàndo pe-o bén de tùtti inta testimoniànsa di valoî do Vangêlo.
   (Ritornèllo) Segnô stànne a sentî.
6. Perché quésto Santoäio, tiòu sciù in scê sta çìmma in memöia da prodigiôza vitöia do dêxe de màzzo do mìlle seiçénto vintiçìnque (10-5-1625), de pöchi vilén, ispiræ da-o Çê, cóntra tantìscimi invasoî, o ségge de lóngo pe-e tære de Ligùria a lûxe pe-a vitöia cóntra i mâ do móndo.
   (Ritornèllo) Segnô stànne a sentî.

Celebrànte: Poæ de bontæ, noiâtri te ringraçiémmo pe-o Segnô che ti n'æ mandòu. Lê o l'à levòu i pecoéi da-o móndo e o n'à dæto pâxe, lê ch'o vîve e o régna inti sécoli di sécoli.

Pe Cristo nòstro Segnô
Àmen