«Méssa Zenéize»

Fèsta do Santoâio

Santoâio N.S. da Vitöia
Méssa in latìn
Traduçión zenéize de præ Lusciàndro Carbón, Frànco Bànpi e Marîa Viétz

Prìmma letûa

[ Atti 2, 1-11 ]
Da-i Àtti di Apòstoli

¹Into fâse da giornâ de Pentecòste êan tùtti riunîi insémme into mæximo pòsto. ²E tùtt'asemme gh'é un són da-o çê, cómme 'n anscimâ portòu cón violénsa, ch'o l'ìnpe tùtta a câza dónde êan asetæ. ³E conparìsce a loiâtri cómme de léngoe de fêugo divîze che s'asétan in sce ògnidùn de loiâtri; ⁴e són tùtti pìn de Spìrito Sànto e incoménsan a parlâ in âtre léngoe cómme o Spìrito o dâva a loiâtri a poscibilitæ de esprìmise. ⁵E alôa stâva a Gerusalèmme di Giudêi, òmmi devöti che vegnîvan da ògni naçión de quélle che gh'é sótt’a-o çê.
⁶E vegnûa sta vôxe, tùtta a génte a se rionìsce e a se sciâta perché ògnidùn o sentîva inta pròpia léngoa quélli che parlâvan.
⁷Êan invexendæ e se mâvegiâvan dixéndo: «Tùtti sti chi che pàrlan, no són fòscia Galilêi? ⁸E cómme l'é che ciaschedùn de noiâtri o i sénte parlâ inta nòstra léngoa de dónde sémmo nasciûi? ⁹Sémmo Pàrti, Mêdi, Elamîti e génte da Mesopotàmia, da Giudêa, da Cappadöcia, do Ponto e de l'Àsia, ¹⁰da Frìgia e da Panfîlia, de l'Egìtto e di pòsti da Lìbia vixìn a Cirêne, foestê de Rómma, ¹¹Ebrêi e proséliti, Cretéixi e Àrabi e i sentìmmo anonçiâ inte nòstre léngoe e gréndi òpere de Dîo».

Paròlla de Dîo
Rendémmo gràçie a Dîo

Sàlmo responsoriâle

[ Salmo 103 ]

Ritornéllo: Do teu spìrito, òh Segnô, l'é pìnn-a a tæra.

¹Benedìsci, Segnô, l'ànima mæ,
Segnô, mæ Dîo, quànte t'ê grànde!
²⁴Quànte són e teu òpere, òh Segnô!
A tæra a l'é pìnn-a de teu criatûe.
Ritornéllo: Do teu spìrito, òh Segnô, l'é pìnn-a a tæra.

²⁹Se ti leviæ o seu sciòu, moiàn
e torniàn inta seu pûa.
³⁰Ti màndi o teu spìrito e són creæ
e ti renêuvi a fàccia da tæra.
Ritornéllo: Do teu spìrito, òh Segnô, l'é pìnn-a a tæra.

³¹A glòria do Segnô a l'é pe de lóngo;
ch'o gioìsce o Segnô de seu òpere.
³²Ch'o ségge gradîo a-o Segnô o mæ parlâ;
e mi me ralegriö into Segnô.
Ritornéllo: Do teu spìrito, òh Segnô, l'é pìnn-a a tæra.

Segónda letûa

[ 1Cor 12, 3b-7.12-13 ]
Da-a prìmma létera de Sàn Pòulo Apòstolo a-i Corìnti

Fræ, ³nisciùn peu dî Gexù o l'é o Segnô, se no into Spìrito Sànto. ⁴Gh'é pöi divescitæ de carìsmi, ma o spìrito o l'é o mæximo. ⁵Gh'é diverscitæ de ministêri, ma o Segnô o l'é o mæximo. ⁶Gh'é diverscitæ de operaçioìn, ma l'é o mæximo Dîo ch'o l'òpera tùtte e cöse in tùtti. ⁷A ciaschedùn pöi l'é dæta a manifestaçión do Spìrito pe quéllo che sèrve.
¹²Cómme de fæti o còrpo o l'é un, ma o l'à tànte pàrti, e tùtte ste pàrti do còrpo, ch'én tànte, fàn un còrpo sôlo, coscì batezæ inte 'n sôlo Spìrito, pe formâ un còrpo sôlo, ségge Giudêi ò Grêghi, ségge scciâvi ò lìberi, e inte 'n sôlo Spìrito se sémmo levæ a sæ.

Paròlla de Dîo
Rendémmo gràçie a Dîo

Sequénsa

Vêgni, sànto Spìrito,
màndine da-o çê
un ràggio da teu lûxe.

Vêgni, poæ di pövei,
vêgni, ti che ti dæ i doìn,
vêgni, lûxe di cheu.

Consolatô perfètto;
dôçe òspite de l'ànima,
dôçe solêvo.

Inta fadîga, ripöso,
into câdo, resciöo,
into ciànze, confòrto.

Òh lûxe biatìscima,
ìnpi inte l'intèrno
o cheu di teu fedêli.

Sénsa a teu fòrsa,
nìnte l'é inte l'òmmo,
nìnte sénsa córpa.

Lêva quéllo che l'é brùtto,
bàgna quéllo che l'é arsoîo,
sànn-a quéllo che l'é ferîo.

Cêga quéllo che l'é rédeno,
ascâda quéllo che l'é fréido,
adrìssa quéllo che l'é stòrto.

Dànni a-i teu fedêli
che sôlo inte ti confîan
i teu sànti sétte doìn.

Dànni virtù e prémio,
dànni mòrte sànta,
dànni giöia etèrna.

Alelóia

Alelóia, Alelóia

Vêgni, sànto Spìrito, ìnpi i cheu di teu fedêli e açéndi inte de loiâtri o fêugo do teu amô.

Vangêlo

[ Gv 20, 19-23 ]
Da-o Vangêlo de Gioàn Apòstolo.

Glòria a ti, òh Segnô.

¹⁹A séia de quéllo mæximo giórno, o prìmmo giórno da setemànn-a, méntre l'êa seræ e pòrte do pòsto dónde stâva i discépoli pe-a poîa di Giudêi, vêgne Gexù, o sta in mêzo a loiâtri e o dîxe: «Pâxe, a voiâtri!»
²⁰E méntre o dîxe sta cösa chi, o móstra a loiâtri e moén e o sciànco. E alôa i discépoli se ralêgran into védde o Segnô.
²¹Gexù o dîxe tórna a loiâtri: «Pâxe a voiâtri. Cómme o Poæ o l'à mandòu mi, coscì mi màndo voiâtri».
²²E dòppo avéi dîto quésto, o l'àlita e o ghe dîxe: «Riçevéi o Spìrito Sànto; ²³a chi rimetiéi i pecoéi, saiàn rimìssi; a chi i ritegnî, saiàn ritegnûi».

Paròlla do Segnô
Löde a ti, òh Cristo.

Intençioìn de preghêa

Celebrànte: Invochémmo in sce de noiâtri e in sciâ Gêxa o Spìrito Sànto, che o Segnô o n'à mandòu pe ascìstine fìnn-a a-a fìn, e dìmmo:
(Ritornéllo) Vêgni sànto Spìrito.

1. Spìrito d'amô, infiàmma a Gêxa coscì da rénde testimoniànsa a l'amô de Dîo.
   (Ritornéllo) Vêgni sànto Spìrito.
2. Spìrito de veitæ, réndine fedêli a-a paròlla de Dîo liberàndo da-a scciavitù da böxîa e da fâsitæ
   (Ritornéllo) Vêgni sànto Spìrito.
3. Spìrito creatô, renêuva i nòstri cheu e o móndo.
   (Ritornéllo) Vêgni sànto Spìrito.
4. Spìrito de pâxe, fànni che ségimo boìn a amâ e a êse amîxi vèrso tùtti.
   (Ritornéllo) Vêgni sànto Spìrito.
5. Spìrito d'unitæ, métti pâxe tra e gêxe, e làscia che ògnidùn o ségge fedêle a-a seu vocaçión.
   (Ritornéllo) Vêgni sànto Spìrito.
6. Spìrito de vìtta, vìxita i cheu despiæ, agiùtta i pövei, fànni vîve i mòrti inta giöia etèrna do çê.
   (Ritornéllo) Vêgni sànto Spìrito.
7. Spìrito de giöia, antìçipa inta nòstra vìtta a feliçitæ sénsa fìn, promìssa a-i teu elètti.
   (Ritornéllo) Vêgni sànto Spìrito.
8. Spìrito de poténsa, sostêgni i déboli, rasegûa i dubiôzi, agiùtine tùtti inte prêuve.
   (Ritornéllo) Vêgni sànto Spìrito.
9. Spìrito de sapiénsa, ilùmina e nòstre inteligénse.
   (Ritornéllo) Vêgni sànto Spìrito.
10. Spìrito do Poæ, fànni sentî de lóngo a seu bontæ patèrna e a seu providénsa infinîa.
    (Ritornéllo) Vêgni sànto Spìrito.
11. Spìrito do Cristo, dànne 'na fêde che nisciùn ostàcolo pòsse scrolâla.
    (Ritornéllo) Vêgni sànto Spìrito.

Celebrànte: Poæ de bontæ, noiâtri te ringraçiémmo pe-o Segnô che ti n'æ mandòu. Lê o l'à levòu i pecoéi da-o móndo e o n'à dæto pâxe, lê ch'o vîve e o régna inti sécoli di sécoli. Àmen

Pe Cristo nòstro Segnô
Àmen